Loepbrillen lijken uiterlijk op gewone leesbrillen, maar de sterkte is veel hoger. De tekst moet met deze brillen altijd op een kortere afstand voor het oog gehouden worden. Hoe hoger de vergroting, des te korter wordt de leesafstand. Een bril met loepglazen is een bril met daarin de lens van een handloep. Op dezelfde manier treedt er dan vergroting van het voorwerp op, maar u hoeft geen loep meer vast te houden. De tekst dient u wel dichter bij de ogen te houden dan bij een normale bril.<\/p>\n
Loepenbrillen zijn niet hetzelfde als gewone brillen; de sterkte van de glazen is veel hoger. Wanneer een slechtziende persoon een loepenbril wenst te gebruiken, moet hij de dingen veel dichter dan normaal bij zijn ogen houden. Hoe hoger de vergroting, des te korter de leesafstand. De productie van deze brillen gebeurt voor \u00e9\u00e9n oog (monofocaal) of twee ogen (bifocaal). Monofocale en bifocale loepenbrillen zijn goed toepasbaar bij vergrotingen tot 1,5x.<\/p>\n
Telescoop-loepbrillen zijn brillen waarbij miniatuurtelescopen op de bril zijn gemonteerd. De telescoopsystemen zorgen voor de vergroting. Het\u00a0zijn optische combinaties van een toneelkijker en een loep. Deze worden in een brilmontuur gemonteerd, bijv. geschikt voor lezen, schrijven, tv-kijken, bioscoop en handwerken. Ook zijn er specifieke loepbrillen voor overige activiteiten, zoals bijv. vissen, computeren of theaterbezoek. De vergroting gaat tot 4x. Telescoopbrillen bestaan uit meerdere achter elkaar geplaatste lenzen en zijn geschikt bij vergrotingen van 2x tot 8x. De brilsterkte van de gebruiker is verwerkt in het hulpmiddel. Op deze manier krijgt de slechtziende persoon een zo scherp mogelijk vergroot beeld.<\/p>\n
Een loepenbril of telescoopbril is een goede oplossing voor slechtzienden. Dit optisch hulpmiddel is nuttig voor mensen die bijvoorbeeld graag willen lezen op een gewone afstand van ca. 30 cm of beter de televisie in de verte willen zien. Een belangrijk voordeel is dat een slechtziende persoon beide handen vrij heeft om bijvoorbeeld te schrijven of te handwerken. Het gezichtsveld is aanzienlijk groter dan met een handloep.<\/p>\n
Er zijn verschillende oogziekten die slechtziendheid kunnen veroorzaken, zoals macula degeneratie, glaucoom, retinitis pigmentosa, diabetische retinopathie, droge ogen en staar.<\/p>\n
\u00a0<\/strong>Maculadegeneratie (MD) is een oogaandoening waarbij de gezichtsscherpte afneemt. Maculadegeneratie betekent letterlijk achteruitgang van de gele vlek, de macula lutea. Dit is het centrale deel van het netvlies waarmee men scherp ziet. Maculadegeneratie wordt daarom ook wel ‘slijtage’ van het netvlies genoemd.<\/p>\n Via de pupil komen beelden van buitenaf op ons netvlies terecht. De macula, ook wel \u2018gele vlek\u2019 genoemd, is het centrale deel van het netvlies waarmee we scherp zien en details kunnen waarnemen. Met het overige deel van het netvlies zien we beelden van opzij, boven en onder. Dit wordt het \u2018perifere\u2019 blikveld genoemd.<\/p>\n In de macula bevindt zich het grootste aantal van het type lichtgevoelige cellen dat contrast en kleuren kan waarnemen: de zogenaamde kegeltjes. De macula maakt het onderscheiden van details mogelijk. De macula zorgt er bijvoorbeeld voor dat u kunt lezen, televisiekijken, autorijden of iemands gezicht kunt herkennen.<\/p>\n