Deze site maakt gebruik van cookies, zodat wij je de best mogelijke gebruikerservaring kunnen bieden. Cookie-informatie wordt opgeslagen in je browser en voert functies uit zoals het herkennen wanneer je terugkeert naar onze site en helpt ons team om te begrijpen welke delen van de site je het meest interessant en nuttig vindt.
Slecht zien is leven in onzekerheid
Mijn slechtziendheid is veroorzaakt door aangeboren staar. Vanwege een medische fout ben ik het zicht in mijn rechteroog kwijtgeraakt en zie ik met links nog 0.16 met een beperkt gezichtsveld.
Een leven vol onzekerheid volgde. Wat kon ik wel en wat niet? Kon ik naar een reguliere school? Hoe verliepen sociale contacten? Zou ik in staat zijn om te sporten?
Zo goed en zo kwaad als het ging worstelde ik me door het leven en nam elke hindernis zoals hij kwam met onzekerheid als rode draad in mijn leven.
Nu wil het toeval dat mijn moeder sinds enige tijd macula degeneratie heeft en qua zicht behoorlijk achteruit is gegaan. Inmiddels krijgt ze ook injecties in haar ogen die de achteruitgang enigszins moeten beperken. Helaas werden haar ogen ook nog eens geteisterd door – daar is ie weer – staar, een bijkomend verschijnsel van macula degeneratie.
Omdat mijn moeders zicht zodanig slecht was geworden besloot zij zich hier aan te laten opereren. Ook hier konden artsen niet met zekerheid zeggen hoeveel zicht hiermee gewonnen kon worden, maar de kans op verbetering was groot. Twee simpele staaroperaties verder en mijn moeder kan weer boeken en de ondertiteling op de televisie lezen. Zonder bril!
Natuurlijk gaan haar ogen op termijn weer achteruit vanwege de macula degeneratie en kan zij zelfs nog nastaar ontwikkelen, maar voor nu vieren wij een feestje. Hoe lang zij haar nieuw verworven goede zicht nog kan behouden en haar macula degeneratie niet verder achteruit gaat, is onduidelijk.
En dan is er nog iets. Omdat mijn moeder macula degeneratie heeft, bestaat er een kans dat ik dit ook kan krijgen… wat er met ons zicht in de toekomst gebeurt, het blijft voor ons beiden dus altijd onzeker.
Het klinkt gek, maar mijn moeder en ik zijn niet bang voor wat de toekomst brengt. Wij halen het beste uit ons leven. Inzicht in het verloop van ons zicht – veel zicht, weinig zicht, een beetje zicht – hebben we niet, maar wel hebben we inzicht in wat voor ons het belangrijkste is: geniet in het moment en alles uit het leven halen!
Annemiek van Munster